Błędnik, czyli część ucha wewnętrznego, która odpowiada między innymi za zmysł słuchu i równowagi jest często przez nas niedoceniany. Przypomina nam się o nim dopiero wówczas, gdy zaczynają się problemy zdrowotne z nim związane i to problemy dość znacznie odczuwane. Jakie są choroby błędnika? Jak rozpoznać objawy i jak wygląda leczenie?

• Czym jest błędnik?
• Jakie są choroby błędnika?
• Jak objawiają się choroby błędnika?
• W jaki sposób leczy się zaburzenia błędnika?

Czym jest błędnik?

Nasza anatomia obfituje części ciała i organy mniejsze czy większe. Niektóre uznajemy za bardziej istotne, inne za mniej, co jest dużym błędem. Zaburzenie w funkcjonowaniu nawet najmniejszej części naszego ciała może skończyć się źle i zdecydowanie trzeba zaliczyć do tego choroby błędnika.

Błędnik jest częścią ucha wewnętrznego, który odpowiedzialny jest przede wszystkim za nasz słuch, a także zmysł równowagi i dzieli się na dwie części: błędnik kostny i błędnik błoniasty. Błędnik kostny to inaczej część wypełniona płynem, w którym znajduje się błędnik błoniasty, a w nim właśnie są najważniejsze dla nas receptory odpowiadające za słuch i równowagę.

Zaburzenie pracy błędnika może prowadzić do bardzo przykrych dolegliwości, jak również być zaczątkiem poważnych schorzeń, w tym także głuchoty

Jakie są choroby błędnika?

Zaburzeń błędnika może być kilka i każde z nich będzie objawiało się innymi dolegliwościami. Jednym z często spotykanych schorzeń błędnika jest choroba lokomocyjna, zwana fachowo kinetozą. Chodzi tutaj o brak porozumienia między oczami, mózgiem, a narządem błędnika. Jadąc środkiem lokomocji, oczy widzą ruch, wysyłają informację do mózgu o tym, z kolei błędnik ruchu nie dostrzega i wysyła informacje o jego braku. Dochodzi do sprzeczności i z tego powodu pojawiają się nudności, zawroty głowy czy wymioty.

Przykrą dolegliwością jest także zapalenie błędnika, które często objawiają się bólami głowy, problemami z równowagą, oczopląsem czy niedosłuchem. Stan zapalny obejmuje całe ucho wewnętrzne, a nasze zmysły, w szczególni błędnik przestaje działać tak, jak powinien. Odpowiedzialne są za to najczęściej wirusy.

Jest jeszcze coś takiego jak otoskleroza, która pojawia się zazwyczaj między 15., a 40 rokiem życia. Chodzi tutaj o nieprawidłowo rozwinięty błędnik kostny, który blokuje strzemiączko, a to ostatecznie doprowadza do problemów ze słuchem. Zazwyczaj osoba mająca z tym problem znacznie lepiej słyszy w hałasie. Co więcej, jest to choroba dziedziczna.

Warto wspomnieć o chorobie Meniere’a, zwanej inaczej idiopatycznym wodniakiem błędnika. Jest to rzadka choroba powodująca wzrost ciśnienia endolimfy w błędniku. Zazwyczaj powoduje to szumy uszne i oczopląs, które z czasem mogą doprowadzić do głuchoty.

Jeszcze jedną chorobą błędnika są guzy mostkowo-móżdżkowe. Brzmi poważnie i jest to poważne schorzenie nowotworowe. Uszkadza on nerwy ślimakowe, powoduje zawroty głowy, nudności, wymioty, a także zaburzenia równowagi. Dodatkowo mogą się też pojawić problemy z pamięcią, a także z mową.

Jak objawiają się choroby błędnika?

Chorób błędnika jest kilka, ale wspólnym mianownikiem każdej z nich są przede wszystkim nudności, zawroty głowy, słabsze słyszenie czy problemy z utrzymaniem równowagi. Jeżeli dostrzegamy u siebie takie objawy i pojawiają się do tego jeszcze inne, jak bóle głowy, wymioty, problemy ze wzrokiem czy szumy uszne, nie powinno się tego lekceważyć. Zaburzenia błędnika mogą doprowadzić do naprawdę poważnych konsekwencji zdrowotnych, lepiej jest więc tego nie ignorować i udać się do lekarza.

W jaki sposób leczy się zaburzenia błędnika?

Leczenie zaburzeń błędnika będzie zależało od tego, z jaką chorobą mamy do czynienia. W przypadku choroby lokomocyjnej, najczęściej stosuje się tabletki, często się też zdarza, że choroba po jakimś czasie sama ustępuje. Widać to na przykładzie dzieci, które we wczesnych latach miały problemy z chorobami lokomocyjnymi, a objawy mijały z wiekiem.

W przypadku innych chorób, lekarz może podjąć decyzję o stosowaniu antybiotyków, czy też leczeniu operacyjnym (np. w przypadku otosklerozy, choroby Meniere’a) lub nawet radioterapii, jak w przypadku zmian nowotworowych.