Jak poprawić swój wzrok? To pytanie zadaje sobie chyba każdy krótkowidz. Niemożność dobrego widzenia oddalonych obiektów bywa frustrująca. Czy wystarczą okulary, by poprawić swój komfort życia? A może lepiej zdecydować się na zabieg laserem?

• Jak rozpoznać krótkowzroczność?
• Skąd się bierze krótkowzroczność?
• Krótkowzroczność – metody leczenia

Jak rozpoznać krótkowzroczność?

Stwierdzenie u siebie krótkowzroczności to żadna filozofia. Możemy potrzebować specjalisty, by określił jej stopień, ale samo rozpoznanie u siebie tej przypadłości jest łatwe i nie potrzeba do tego eksperta.

Jeżeli musisz przysuwać książkę nienaturalnie blisko oczu, żeby być w stanie odczytać tekst, z pewnością jesteś krótkowidzem. Spójrz przed siebie i przekonaj się, czy z równą ostrością widzisz obiekty bliskie jak i dalekie. Nie? Te odleglejsze są mniej wyraźne, rozmazane? Tu już nie ma wątpliwości. Krótkowzroczność, bez wątpienia.

Trudniej może być rozpoznać tę wadę wzroku u kogoś innego, a przecież szczególnie ważne jest na przykład, by odpowiednio wcześnie zdiagnozować ją u dzieci, w przeciwnym razie mogą czekać je na przykład kłopoty w szkole.

Obserwuj więc uważnie swoje dziecko. Zwróć uwagę, czy nie zbliża za bardzo tekstu do oczu, albo czy oglądając telewizję nie siedzi tuż przed ekranem. Ale przyjrzyj się też, czy aby nie marszczy brwi. Mrużenie oczu zmniejsza rozproszenie obrazu na siatkówce, dlatego jest praktyką często stosowaną przez krótkowidzów, by lepiej widzieć.

Skąd się bierze krótkowzroczność?

Krótkowzroczność jest skutkiem niewłaściwej budowy oka. A niewłaściwa budowa może być trojakiego rodzaju. Przy krótkowzroczności krzywiznowej pewne elementy oka, z reguły soczewka i rogówka, są za bardzo wypukłe. To przyczynia się do tego, że promienie świetlne, zamiast na siatkówce, skupiają się przed nią. Z kolei z krótkowzrocznością osiową mamy do czynienia wtedy, gdy oko jest zanadto wydłużone. Jest jeszcze krótkowzroczność refrakcyjna, w której, często na skutek zaćmy lub cukrzycy, soczewka za bardzo załamuje promienie.

Krótkowzroczność jest dziedziczna. Może nie tyle sama krótkowzroczność, co tendencja do niej. Nie odkryto jeszcze, który dokładnie gen jest za to odpowiedzialny, jednak zależność między krótkowzrocznymi rodzicami i ich równie krótkowzrocznymi dziećmi z pewnością występuje.

Znaczenie ma też dieta. Trzeba dbać o to, żeby była bogata w produkty zawierające witaminy A, D i E, ich niedostatek bowiem także przyczynia się do tej wady wzroku. Wykazano też związek między wczesną nauką czytania, a większą tendencją do tej krótkowzroczności.

Krótkowzroczność – metody leczenia

Korygowanie tej wady wzroku zależy od jej poziomu zaawansowania. Jeżeli jest to wada do -3 dioptrii, mówimy o małej krótkowzroczności i w takim wypadku noszenie okularów czy soczewek kontaktowych nie jest absolutną koniecznością. Jednak przy krótkowzroczności średniej (-3 do -7 dioptrii) i dużej (poniżej -7) trzeba już podjąć jakieś środki.

Tę wadę koryguje się, jako się rzekło, za pomocą odpowiednich okularów albo soczewek kontaktowych. Wklęsłe szkła cofają punkt ogniskowania świetlnych promieni na właściwe miejsce, czyli na siatkówkę.

Dla tych, którym nie podoba się myśl o uzależnieniu od okularów czy kontaktów, jest też możliwość laserowej korekty wzroku. Jest kilka różnych metod przeprowadzania takiego zabiegu, na przykład LASIK czy PRK. Przy takiej operacji skraca się oś oka, aby jego zdolność skupiającą dostosować do prawidłowego poziomu.